Po zamówienie w zeszłym tygodniu Departament Sprawiedliwości zaapelował do prokuratorów federalnych o wycofanie zarzutów korupcyjnych wobec burmistrza Erica Adamsa, Organizacja Common Cause New York wysłała list do sędziego Dale’a E. Ho z Sądu Okręgowego na Manhattanie, wzywając go do wyznaczenia specjalnego prokuratora, który zająłby się tą sprawą.

Przeczytaj cały list tutaj i poniżej.

Od czasu wydania w zeszłym tygodniu nakazu wycofania zarzutów przeciwko burmistrzowi, prokuratorzy federalni z Południowego Okręgu Nowego Jorku (SDNY) agresywnie broniony ich przypadku i zasugerował opłaty dodatkowe można by wnieść przeciwko Adamsowi. Nakaz został wydany zachęcony co najmniej sześciu urzędników Departamentu Sprawiedliwości podało się do dymisji, a kilku z nich zakwestionowało legalność zarządzenia.

W liście tym Nathaniel Ackerman, prawnik Common Cause/NY, stwierdza:

„Ponieważ Rząd zgadza się z panem Adamsem na oddalenie aktu oskarżenia, żadna ze stron przed Sądem nie reprezentuje interesu publicznego. Z całym szacunkiem prosimy Sąd o wyznaczenie specjalnego prokuratora, który doradzi Sądowi w rozwiązaniu tej niefortunnej sprawy. Oczywistym jest, że Sąd powinien oddalić wniosek o oddalenie sprawy. Ponadto może rozważyć następujące kwestie: umożliwienie Departamentowi Sprawiedliwości ujawnienia informacji dotyczących jego decyzji w tej sprawie; nakazanie panu Bove'owi osobistego stawiennictwa w celu wyjaśnienia swojego stanowiska; nałożenie sankcji na Departament Sprawiedliwości i/lub pana Bove'a osobiście za stawianie niewłaściwych i nieetycznych żądań prokuratorom w Nowym Jorku i Waszyngtonie”.

PRZECZYTAJ CAŁY LIST OD COMMON CAUSE/NY DO SĘDZIEGO DALE’A HO PONIŻEJ:

Szanowny Dale E. Ho

Sędzia Sądu Rejonowego Stanów Zjednoczonych

Południowy Dystrykt Nowego Jorku

40 Foley Square

Nowy Jork, Nowy Jork 10007

Re: Wniosek o wystąpienie w charakterze amicus curiae w związku z wnioskiem rządu o oddalenie sprawy USA przeciwko Ericowi Adamsowi 24 Cr. 556

Szanowny Sędzio Ho:

I. Oświadczenie wstępne

Jestem członkiem palestry tego Sądu. Wcześniej pełniłem funkcję zastępcy prokuratora federalnego w Południowym Okręgu Nowego Jorku i jestem członkiem Rady Dyrektorów Stowarzyszenia Common Cause Stanu Nowy Jork.

Niniejszy wniosek składa się w formie listu, w którym strona ma zostać wysłuchana w charakterze amicus curiae1 w imieniu Common Cause2 w sprzeciwie do wniosku Departamentu Sprawiedliwości („DOJ”) FR Crim. P., Rule 48(a) o oddalenie bez uszczerbku dla oskarżenia, zatytułowanego US v. Adams. 24 Cr. 556.

Reguła 48(a) stanowi w stosownej części, że „rząd może za zgodą sądu oddalić akt oskarżenia”. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznał, że sformułowanie „za zgodą sądu” oznacza, że sąd rejonowy jest uprawniony do „odrzucenia wniosku rządu o oddalenie aktu oskarżenia, na który pozwany wyraził zgodę, jeżeli wniosek ten jest uzasadniony względami wyraźnie sprzecznymi z interesem publicznym”. Rinaldi przeciwko Stanom Zjednoczonym, 434 US 22, 29, n.15 (1977); US przeciwko Flynn, 507 F. Supp.3d 116, 128 (DC 2020) („Sąd wyraźnie stwierdził, że zamierza nadać sądom federalnym wystarczająco szerokie uprawnienia, aby chronić interes publiczny w rzetelnym administrowaniu wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych”).

Po pierwsze, istnieje przytłaczająca ilość dowodów z wewnętrznych dokumentów Departamentu Sprawiedliwości, które wskazują, że oddalenie aktu oskarżenia Adamsa nie leży w interesie publicznym i jest częścią korupcyjnego quid pro quo między burmistrzem Adamsem a administracją Trumpa. Z tych wewnętrznych dokumentów wynika, że w zamian za oddalenie aktu oskarżenia przez Departament Sprawiedliwości, pan Adams zgodził się nielegalnie wspierać administrację Trumpa w realizacji priorytetów w zakresie egzekwowania prawa imigracyjnego.

Zwolnienie „bez uszczerbku dla praw” to po prostu miecz Damoklesa wiszący nad Adamsem, umożliwiający Departamentowi Sprawiedliwości ponowne złożenie aktu oskarżenia według własnego uznania, aby zapewnić, że pan Adams zastosuje się do poleceń administracji. Departament Sprawiedliwości przyznał zresztą w dokumentach wewnętrznych, że wniosek o zwolnienie nie opiera się na uzasadnionych podstawach niewinności lub braku dowodów.

Po drugie, wniosek o oddalenie sprawy powinien zostać odrzucony z uwagi na złą wiarę, której przejawem są niespójne i groźne oświadczenia złożone przez pełniącego obowiązki zastępcę prokuratora generalnego pełniącemu obowiązki prokuratora USA dla Południowego Dystryktu Nowego Jorku po tym, jak odmówił wykonania jego polecenia oddalenia aktu oskarżenia.

II. Wniosek Departamentu Sprawiedliwości o oddalenie sprawy jest częścią korupcyjnego układu quid pro quo

Załącznik A do niniejszego pisma stanowi notatka Departamentu Sprawiedliwości z 10 lutego 2025 r., sporządzona przez p.o. zastępcy prokuratora generalnego Emila Bove'a, byłego adwokata Trumpa w sprawach karnych, do Danielle R. Sassoon, p.o. prokuratora USA dla Południowego Dystryktu Nowego Jorku, w której nakazano jej oddalenie aktu oskarżenia przeciwko Adamsowi. Notatka ta, przedstawiająca powody oddalenia, jednoznacznie wskazuje na korupcyjny układ między administracją Trumpa a panem Adamsem. Niektóre z tych samych przesłanek uzasadniających oddalenie sprawy zostały powtórzone we wniosku o oddalenie sprawy złożonym przed Sądem.

Co ciekawe, nigdzie w notatce ani we wniosku złożonym przed Sądem Departament Sprawiedliwości nie twierdzi, że pan Adams jest niewinny, mimo że pan Adams publicznie oświadczył, że decyzja Departamentu Sprawiedliwości o oddaleniu aktu oskarżenia świadczy o jego niewinności. W notatce stwierdzono natomiast, że „Departament Sprawiedliwości doszedł do tego wniosku [o oddaleniu aktu oskarżenia] bez oceny siły dowodów ani teorii prawnych, na których opiera się sprawa”. Załącznik A, s. 1.

Wniosek Departamentu Sprawiedliwości stanowi, że „pełniący obowiązki zastępcy prokuratora generalnego [Bove] stwierdził, że oddalenie sprawy jest konieczne ze względu na pozory nieprawidłowości i ryzyko zakłócenia wyborów w Nowym Jorku w 2025 r.”. Wniosek ten rzekomo został wyciągnięty „w oparciu między innymi o analizę strony internetowej prowadzonej przez byłego prokuratora federalnego dla Południowego Dystryktu Nowego Jorku oraz artykułu redakcyjnego opublikowanego przez tego byłego prokuratora federalnego”. Byłym prokuratorem federalnym jest Damien Williams.

Wspomniana strona internetowa zawiera jedynie linki do wcześniej opublikowanych artykułów prasowych na temat oskarżenia Adamsa. Felieton Williamsa jest ogólnym artykułem opiniotwórczym na temat „smutnego stanu rządu Nowego Jorku” i nie wspomina wprost o panu Adamsie. Departament Sprawiedliwości nie wyjaśnia, ani nie może wyjaśnić, w jaki sposób opublikowane już artykuły publiczne są niewłaściwe lub jak ogólny artykuł opiniotwórczy na temat rządu Nowego Jorku może zakłócić „wybory w Nowym Jorku w 2025 roku”.

Notatka Bove’a, Załącznik A, s. 1, pokazuje, jak fałszywe jest to rzekome uzasadnienie oddalenia sprawy. W notatce pana Bove’a stwierdzono, że akt oskarżenia powinien zostać oddalony, ponieważ „moment wniesienia zarzutów i późniejsze publiczne działania byłego prokuratora federalnego odpowiedzialnego za wszczęcie sprawy zagroziły integralności postępowania, w tym poprzez zwiększenie szkodliwego rozgłosu przedprocesowego, który może wpłynąć na potencjalnych świadków i skład ławy przysięgłych”. Na poparcie swojego oświadczenia pan Bove powołał się na

Krytyka administracji Bidena wobec „polityki imigracyjnej sprzed postawienia zarzutów” przez pana Adamsa nie zawiera żadnych dowodów na istnienie takiego związku przyczynowo-skutkowego.

Pan Bove spekuluje, że „publiczne działania byłego prokuratora federalnego stwarzały pozory nieprawidłowości”, nie podając jednak żadnych dowodów w notatce. Załącznik A, s. 1. Pan Bove podjął nikłą próbę przedstawienia takiego dowodu w liście do pani Sassoon trzy dni później, 13 lutego 2025 r., przyjmując jej rezygnację z funkcji pełniącego obowiązki prokuratora federalnego. List ten załączono do niniejszego dokumentu jako Załącznik B.

Pan Bove twierdził, że doszło do stworzenia pozorów nieprawidłowości poprzez sformułowanie nacechowanego politycznie stwierdzenia, że śledztwo w sprawie pana Adamsa „było prowadzone przez byłego prokuratora USA, mającego głębokie powiązania z byłym prokuratorem generalnym, który nadzorował proces unieszkodliwiania Departamentu Sprawiedliwości”. Pan Bove twierdził również, że „pod koniec grudnia 2024 r. były prokurator USA uruchomił osobistą stronę internetową – bardzo przypominającą stronę kampanii – na której zachwalane są artykuły o trwającym procesie karnym przeciwko burmistrzowi Adamsowi”. Załącznik B, s. 3–4.

W liście do Prokurator Generalnej Pam Bondi z dnia 12 lutego 2024 r., załączonym do niniejszego listu jako Załącznik C, pani Sassoon odpowiedziała na bezpodstawne twierdzenia pana Bove'a. Odnosząc się do zaangażowania pana Williamsa w oskarżenie Adamsa, poinformowała prokuratora generalnego Bondiego, że „[ś]ledztwo rozpoczęło się przed objęciem urzędu przez pana Williamsa, nie kierował on jego bieżącym prowadzeniem, a zarzuty w tej sprawie zostały zarekomendowane lub zatwierdzone przez czterech doświadczonych prokuratorów zawodowych, szefów Wydziału ds. Korupcji Publicznej w SDNY oraz prokuratorów zawodowych z Sekcji ds. Integralności Publicznej Departamentu Sprawiedliwości. Decyzja pana Williamsa o zatwierdzeniu ich zaleceń nie wpływa na decyzję o postawieniu zarzutów”. Załącznik C, s. 4.

Pani Sassoon napisała, że „[jeśli chodzi o moment wniesienia aktu oskarżenia, decyzja o wniesieniu oskarżenia we wrześniu 2024 r. – dziewięć miesięcy przed prawyborami Demokratów na burmistrza w czerwcu 2025 r. i ponad rok przed wyborami na burmistrza w listopadzie 2025 r. – była pod każdym względem zgodna z długoletnią polityką Departamentu dotyczącą kwestii wrażliwych w roku wyborczym oraz obowiązującymi przepisami Podręcznika Sprawiedliwości”.

Napisała dalej: „Nie znam żadnego przypadku, w którym Departament Sprawiedliwości uznałby, że akt oskarżenia wniesiony tak późno przed wyborami jest niewłaściwy, ponieważ może być rozpatrywany w trakcie cyklu wyborczego, a tym bardziej, że prawidłowo zwrócony i poparty faktami akt oskarżenia powinien zostać oddalony na tej podstawie”. Załącznik C, str. 4. Departament Sprawiedliwości nie przedstawia w swoim wniosku żadnych dowodów na poparcie tezy przeciwnej.

W notatce Bove'a ani w innych próbach pana Bove'a nie ma nic na poparcie jego twierdzenia, że nie można by było powołać właściwej ławy przysięgłych w ramach standardowej procedury voir-dire, w której sąd przesłuchuje poszczególnych przysięgłych, aby upewnić się, czy każdy z nich jest sprawiedliwy i bezstronny. Fakt, że rozprawa została wyznaczona przed czerwcowym

Prawybory Demokratów nie mają tu znaczenia, ponieważ, jak wyjaśniła pani Sassoon, „Adams sam wybrał moment przeprowadzenia rozprawy”. Załącznik C, str. 3.

W swoim wniosku Departament Sprawiedliwości (DOJ) argumentuje dalej za fałszywymi twierdzeniami, że pan Bove „doszedł również do wniosku, że kontynuowanie tego postępowania utrudniłoby oskarżonemu sprawowanie władzy w Nowym Jorku, co stwarza niedopuszczalne zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego, bezpieczeństwa narodowego oraz powiązanych federalnych inicjatyw i polityk imigracyjnych”. Wniosek Departamentu Sprawiedliwości (DOJ) stanowi, że pan Bove „doszedł do tego wniosku po tym, jak dowiedział się między innymi, że w wyniku tego postępowania pan Adams został pozbawiony dostępu do poufnych informacji, które zdaniem p.o. zastępcy prokuratora generalnego są niezbędne do sprawowania władzy i ochrony miasta”. Notatka pana Bove’a do pani Sassoon zawiera podobny, fałszywy argument. Załącznik B, s. 6.

Pan Adams publicznie argumentował, że akt oskarżenia nie wpłynął na jego oficjalne obowiązki burmistrza. Znamienne jest również to, że Departament Sprawiedliwości nie ujawnia żadnych szczegółów dotyczących „wrażliwych informacji”, których pan Adams rzekomo nie posiada z powodu aktu oskarżenia, ani tego, w jaki sposób posiadanie takich informacji wpłynęłoby na jego zdolność do pełnienia obowiązków burmistrza.

Notatka Bove'a, odzwierciedlona we wniosku Departamentu Sprawiedliwości o oddalenie sprawy, „nakazała” pełniącemu obowiązki prokuratora federalnego w Południowym Dystrykcie Nowego Jorku oddalenie aktu oskarżenia pana Adamsa „bez uszczerbku dla jego praw”. W notatce Bove'a wyjaśniono, że „sprawa zostanie rozpatrzona przez zatwierdzonego prokuratora federalnego w Południowym Dystrykcie Nowego Jorku po wyborach na burmistrza w listopadzie 2025 r.” Załącznik A, s. 13. To zastrzeżenie dotyczące oddalenia sprawy daje administracji Trumpa potężną siłę nacisku na pana Adamsa, aby zapewnić, że będzie on przestrzegał jej wytycznych, w przeciwnym razie akt oskarżenia zostanie przywrócony.

Pan Bove próbował w przypisie 1 do notatki obalić ten korupcyjny układ. Złożył samolubne oświadczenie, że „rząd nie oferuje Adamsowi pomocy w egzekwowaniu przepisów imigracyjnych w zamian za umorzenie sprawy karnej”. Załącznik A, s. 2.

Jednakże cała notatka pana Bove'a, dodatkowo poparta fałszywymi oświadczeniami zawartymi we wniosku o oddalenie sprawy, stanowi mocny dowód na istnienie korupcyjnego układu korupcyjnego typu quid pro quo – quid oznacza oddalenie zarzutów przeciwko panu Adamsowi bez uszczerbku dla jego praw w zamian za całkowitą kontrolę nad Adamsem pod groźbą przywrócenia aktu oskarżenia, jeśli nie wypełni on swoich obowiązków burmistrza Nowego Jorku na korzyść administracji Trumpa.

Ten schemat korupcyjny został szokująco szczegółowo opisany w liście pani Sassoon do prokuratora generalnego Bondiego, Załącznik C, s. 3, w którym napisała: „Działalność adwokacka Adamsa powinna zostać nazwana tym, czym jest: niewłaściwą ofertą pomocy w egzekwowaniu prawa imigracyjnego w zamian za umorzenie sprawy”. W przypisie 1 do listu pani Sassoon zrelacjonowała prokuratorowi generalnemu Bondiemu spotkanie, w którym uczestniczyła w Departamencie Sprawiedliwości 31 stycznia 2025 r. „z panem Bove, prawnikiem Adamsa i członkami” Biura Południowego Dystryktu Nowego Jorku. Pani Sassoon napisała, że „prawnicy Adamsa wielokrotnie nalegali na coś, co można by uznać za quid pro quo, wskazując, że Adams będzie w stanie pomóc Departamentowi w realizacji priorytetów w zakresie egzekwowania prawa tylko w przypadku oddalenia aktu oskarżenia”.

Aby ukryć to spotkanie przed opinią publiczną, pani Sassoon ujawniła, że „Pan Bove upomniał członka mojego zespołu, który sporządzał notatki podczas tego spotkania, i nakazał zebranie tych notatek po jego zakończeniu”.

III. Zła wiara pana Bove’a jest widoczna w jego niespójnych oświadczeniach w odpowiedzi na odmowę Sassoon’a odrzucenia aktu oskarżenia w sprawie Adamsa

W swojej notatce z 10 lutego skierowanej do pani Sassoon, pan Bove napisał, że „niniejsze zarządzenie w żaden sposób nie podważa uczciwości i wysiłków prokuratorów liniowych odpowiedzialnych za sprawę, ani pańskich wysiłków w kierowaniu tymi prokuratorami w związku ze sprawą, którą pan odziedziczył”. Załącznik A, s. 1.

Jednak trzy dni później, 13 lutego, w odpowiedzi na „odmowę zastosowania się do [jego] instrukcji” ze strony pani Sassoon (dowód C, str. 1), pan Bove przypuścił otwarty atak na Biuro Prokuratora Stanów Zjednoczonych, rzucając serię fałszywych oskarżeń, które przeczyły jego oświadczeniom złożonym trzy dni wcześniej w notatce, „podważając uczciwość i wysiłki” Biura.

Pan Bove napisał, że „do 2024 roku praca pani biura nad tą sprawą była wyjątkowo problematyczna”. Załącznik C, s. 5. Pan Bove twierdził również, bez przedstawienia dowodów, że „niektóre decyzje zespołu oskarżycielskiego charakteryzowały się wątpliwym zachowaniem” i zagroził pani Sassoon, że to „wątpliwe zachowanie” „zostanie omówione w nadchodzących dochodzeniach”, aby „ocenić pani postępowanie”. Załącznik C, s. 1, 7.

Pan Bove napisał dalej, że prokuratorzy próbowali sprowokować pana Adamsa, reprezentowanego przez adwokata, do złożenia „niezabezpieczonych oświadczeń” pod fałszywym pretekstem. Załącznik C, s. 8. Nie przytoczono żadnych dowodów na poparcie tego oświadczenia. Pan Bove następnie zdyskredytował oskarżenie, twierdząc, że „sprawa opiera się na teoriach faktycznych i prawnych, które w najlepszym razie są skrajnie agresywne”. Załącznik C, s. 7. Gdyby tak było, wnioski pana Adamsa o oddalenie aktu oskarżenia zostałyby uwzględnione, ale zostały odrzucone.

Pan Bove nasilił również swój fałszywy atak na poprzedniego prokuratora USA, Williamsa, który zatwierdził wniesienie aktu oskarżenia przeciwko Adamsowi. W swojej notatce z 10 lutego pan Bove poinformował panią Sassoon, że „były prokurator USA” „zagroził integralności postępowania, między innymi poprzez zwiększenie szkodliwego rozgłosu przedprocesowego”. Dowód A, s. 1. Trzy dni później pan Bove zmienił ton i nazwał to „ściganiem o podłożu politycznym”. Dowód C, s. 1.

Zmianę strategii pana Bove'a mającą na celu zaatakowanie uczciwości Prokuratury Stanów Zjednoczonych można wytłumaczyć jedynie tym, że jest to kolejna korupcyjna próba zemsty na pani Sassoon za to, że nie podpisała wniosku o oddalenie skargi, a także ostrzeżeniem dla innych, którzy odmawiają podpisania wniosku o oddalenie skargi.

IV. Zgodnie z Regułą 48(a) Sąd niniejszy powinien oddalić wniosek rządu o oddalenie aktu oskarżenia

Dodanie zwrotu „za zgodą sądu” w Regule 48(a) zapewnia Sądowi solidną podstawę prawną do odrzucenia wniosku Departamentu Sprawiedliwości z uwagi na to, że wniosek o oddalenie sprawy stanowi kluczowy element tej korupcyjnej umowy między Departamentem Sprawiedliwości a panem Adamsem.

W sprawie US v. Flynn, 507 F. Supp.3d, s. 127, sąd uznał, że „tekst i historia Reguły 48(a), a także precedensy w tym i innych okręgach, dowodzą, że sądy mają prawo do rozpatrywania bezspornych wniosków złożonych na podstawie Reguły 48(a). Jednym z powodów, dla których Reguła 48(a) przyznaje sądowi okręgowemu rolę w ustalaniu, czy akt oskarżenia powinien zostać oddalony, jest istniejące „poczucie, że prokuratorzy dążą do umorzenia oskarżonych z powiązaniami politycznymi, co sprawiło, że niektórzy sędziowie 'czuli się współwinni poczynań, które uznali za korupcyjne'”.

V. Wnioski

Ponieważ Rząd zgodził się z panem Adamsem na oddalenie aktu oskarżenia, żadna ze stron przed Sądem nie reprezentuje interesu publicznego. Z całym szacunkiem prosimy Sąd o wyznaczenie specjalnego prokuratora, który będzie doradzał Sądowi w rozwiązaniu tej niefortunnej sprawy.

Najwyraźniej Sąd powinien oddalić wniosek o oddalenie sprawy. Ponadto może rozważyć następujące kwestie: umożliwienie Departamentowi Sprawiedliwości ujawnienia informacji dotyczących jego decyzji w tej sprawie; nakazanie panu Bove'owi osobistego stawiennictwa w celu wyjaśnienia swojego stanowiska; nałożenie na Departament Sprawiedliwości i/lub pana Bove'a sankcji za stawianie prokuratorom w Nowym Jorku i Waszyngtonie niewłaściwych i nieetycznych żądań.

Sąd może również rozważyć wyznaczenie niezależnego prokuratora specjalnego, który będzie kontynuował ściganie pana Adamsa przed tym Sądem, patrz Young v. United States ex rel. Vuitton Et Fils S., 481 US 787, 794-802 (1987), i nakazać prokuratorowi specjalnemu dostęp do materiałów ławy przysięgłych i innych dowodów zgromadzonych przez SDNY.

Z poważaniem,

Nathaniel (Nick) H. Akerman, adwokat w Common Cause