Getuigenis over gezamenlijke resolutie 3 van de Senaat 

Voor de Algemene Regeringscommissie van de Senaat van Ohio 

Door Catherine Turcer, Common Cause Ohio

17 juni 2025

Voorzitter Roegner, vicevoorzitter Gavarone, lid Blackshear en leden van de Senaatscommissie voor Algemeen Bestuur. Dank u voor de gelegenheid om getuigenissen te leveren over gezamenlijke resolutie 3 van de Senaat.

Common Cause is een onpartijdige, grassroots organisatie die zich inzet voor een open, eerlijke en verantwoordelijke overheid die het algemeen belang dient. Ik ben hier vandaag om onze bezwaren te uiten tegen de gezamenlijke resolutie 3 (SJR3) van de Senaat. 

Hoewel velen het erover eens zijn dat we ernstige, systemische problemen hebben die moeten worden aangepakt, is een Grondwet van Staten of een constitutionele conventie simpelweg niet de oplossing. We leven in een zeer gepolariseerde tijd en een conventie zou de hele Amerikaanse Grondwet kunnen openstellen voor herziening. 

James Madison, de vader van onze grondwet, zei in zijn brief van 2 november 1788 brief aan George Lee Turberville dat hij “beefde” bij het vooruitzicht van een tweede conventie; en dat als er een Artikel V-conventie zou zijn: 

“…de meest gewelddadige partijgangers” en “personen met sluwe opvattingen” zouden ernaar streven afgevaardigden te worden en zouden “een gevaarlijke kans hebben de fundamenten van de structuur van ons land te ondermijnen.”

Ondanks de beweringen van de voorstanders van het Artikel V-verdrag, is er onvoldoende juridisch bewijs ter ondersteuning van de bewering dat een constitutioneel verdrag beperkt zou kunnen worden tot één onderwerp of beperkte onderwerpen.

Michael Leachman van het Center on Budget and Policy Priorities en professor David Super van het Georgetown University Law Center leggen uit dat een Artikel V-conventie niet gecontroleerd kon worden om onder meer de volgende redenen:   

• Er zijn geen richtlijnen of regels voor een Artikel V-conventie in de Grondwet, waardoor de delegatie van de conventie de mogelijkheid heeft haar eigen regels op te stellen; 
•  Een conventie zou een nieuw ratificatieproces kunnen creëren, zoals dat gebeurde tijdens de oorspronkelijke conventie van 1787 (dit zou de bewering van voorstanders dat er slechts dertien wetgevende lichamen nodig zijn om een werkelijk slecht idee te verwerpen, zinloos maken); en  
• Geen enkel gerechtelijk, wetgevend of uitvoerend orgaan zou de bevoegdheid hebben om geschillen over een conventie te beslechten. Kortom, wat men ook vindt van de merites van mogelijke amendementen zoals een amendement voor een evenwichtige begroting, er is voldoende reden om het gebruik van een conventie op grond van Artikel V af te wijzen, omdat het onze hele Grondwet in gevaar brengt. 

En wat SJR3 zo problematisch maakt, is dat het de kwestie van de "beperkte" Conventie bijna irrelevant maakt. Dat komt doordat SJR3 geen werkelijk beperkt onderwerp voorstelt. De constitutionele conventie die in SJR3 wordt voorgesteld, beweert, zoals staatsaanvragen traditioneel doen, dat de conventie zich zal beperken tot het overwegen van amendementen voor de beoogde doelen. Het beoogde doel van SJR3 is echter, naast het opleggen van fiscale beperkingen en termijnbeperkingen, om “de macht en jurisdictie van de federale overheid beperken.” 

De Amerikaanse grondwet kent de federale overheid al beperkte macht toe, terwijl alle andere bevoegdheden via het Tiende Amendement zijn voorbehouden aan de staten of het volk. 

• In de artikelen I tot en met III van de Grondwet worden respectievelijk de bevoegdheden en jurisdictie van de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht van de federale overheid vastgelegd.
•  Artikel IV behandelt de relatieve bevoegdheden van de federale overheid en de deelstaten. Artikel V behandelt het amendementsproces en de relatieve rol van het Congres en de deelstaatwetgevers bij het voorstellen van amendementen. 
• Artikel VI bevat de suprematieclausule, die stelt dat de Grondwet en de wetten van de Verenigde Staten die krachtens de Grondwet zijn gemaakt, de hoogste wet van het land zijn. 

Kortom, elk onderdeel van de Grondwet gaat vrijwel uitsluitend over de bevoegdheden en jurisdictie van de federale overheid.  

Een aanvraag voor een verdrag dat "beperkt" is tot de bevoegdheden en jurisdictie van de federale overheid, is helemaal niet beperkt. Het lijkt zelfs alles te omvatten. 

Amendementen om die bevoegdheden te "beperken" zullen waarschijnlijk niet werken, omdat de Grondwet de macht en jurisdictie van de federale overheid al beperkt. Dat is het doel van het Tiende Amendement. 

Grondwetdeskundigen, variërend van de voormalige rechters Warren Burger tot Antonin Scalia, hebben zich krachtig uitgesproken tegen een Artikel V-verdrag. 

De voormalige rechter van het Amerikaanse Hooggerechtshof, Arthur Goldberg, herinnert ons eraan zijn opiniestuk van 14 september 1986 in The Miami Herald dat op het congres van 1787 de afgevaardigden negeerde hun instructies van het Continentale Congres en in plaats van amendementen op de Articles of Confederation voor te stellen, schreef hij een nieuwe Grondwet; en waarschuwt ons dat "...elke poging om de agenda te beperken vrijwel zeker niet afdwingbaar zou zijn." 

De voormalige opperrechter van het Amerikaanse Hooggerechtshof, Warren Burger, zei in zijn brief van juni 1988 aan Phyllis Schlafly: 

"Als een conventie eenmaal is bijeengeroepen, is het te laat om de conventie te stoppen als we de agenda ervan niet leuk vinden..." 

“…Een nieuwe Conventie zou onze natie in constitutionele verwarring en op alle fronten tot confrontaties kunnen storten…" 

Hoewel velen benadrukken dat de overleden Amerikaanse rechter Antonin Scalia, toen hij hoogleraar was, een Artikel V-verdrag steunde, is dit een onjuiste voorstelling van zaken. 

Na tientallen jaren ervaring bij de hoogste rechtbank was Scalia's mening drastisch veranderd. In een paneldiscussie van het Kalb Report uit 2014Rechter Antonin Scalia zei: "Ik zou zeker geen Constitutionele Conventie willen. Ik bedoel, wauw. Wie weet wat daar uit voortkomt?"

Tot slot dring ik er bij deze commissie met klem op aan de chaos van een Artikel V-conventie te vermijden. Dank u voor deze gelegenheid om te getuigen.